Kafamın ve evrenin içinde daireler çiziyorum. Sanırım kapana kısıldım Houston. Milyonlarca gezegenin ve sönmüş yıldızın arasında bulunduğu rotayı bana çizmiş olduğunuz için size ne kadar minnettar olduğumu anlatmakta zorluk çekiyorum, lütfen mazur görün.
Bugün, Cape Canaveral uzay üstünden fırtılalı zihnimin hatırlayabildiği kadarı ile yaklaşık 4 ay geçti. Testlerinize göz atacak olursanız eğer hatırlama konusunda fena sayılmadığımı tekrar hatırlayabilirsiniz. Uzun süreli belliğimin ne kadar iyi olduğu hakkında ise size brifing verecek değilim, zira tarafınızdan ukala bir astronot olarak anılmak istemem orospu çocukları. Atmosfer dışındaki serbest salınımım, sesin evrenin derinliklerindeki başı boş seyrinden öte bir hal aldı. Bundan şikayetçi olduğumu sanmayın, sadece aramızdaki monologlar beni geriyor. Yaklaşık 2 aydan bu yana sizinle yapmam gereken konuşmaları iç sesimle gerçekleştiriyor olmam sinirlerimi bozdu. Dünya dışındaki gezengelere ait canlı popülasyonunu incelemem misyonum şu anda işemek zorunda olduğum şişeden taşan sidiğimin kosmüme bulaşmasını engellemeye çalışmak kadar kutsal bir hale evrildi o kadar. Endişelenmeyin, hala şişenin deliğini bulabilecek kadar oksijene sahibim. Tabi tüm sahip olduğum şey bu değil elbette. Her ne kadar tam olarak sahip olamasam dahi panik atağımı dizginleyecek ve iyi hissetemi sağlayacak olan birkaç karton sigara, şarap ve çikolata şu anda yaşamımı daha anlamlı kılıyor. Atmosferden çıktığım anda karşılaştığım kara deliğin, çizmiş olduğunuz rota ile bağlantısı olmadığını düşünmek beni andaval ekibinizin ahmak zihinlerini hunharca sikmem isteğini göz ardı etmemi sağlıyor. Houston, aradığınız ve bulmamı istediğiniz canlı formlarına rastlamadım ve rotamı misyonumun dışında bir yöne çevirdim. Gözlerimi ve zihnimi kıvılcımlara boyayan öz’ün kaynağını görüyorum. Benden umudu kesmiş olabilme ihtimaliniz zerre sikimde değil zira gözümü alamadığım bir gerçeğe doğru son sürat ilerliyorum . Bu, şu an ve daha evvel’e dair benim ve evrenin görebildiği en nadir şey olmalı. Houston, aramızdaki bağın kopmuş olma ve sizi göremeyecek ihtimali önemli değil, sahip olmak istediğiniz gerçeğe dahil olmama ramak kaldı fakat üzgünüm, buna sahip ve dahil olabilecek yegane kişi olarak atmosferinizden ayrılıyorum.
Bugün, Cape Canaveral uzay üstünden fırtılalı zihnimin hatırlayabildiği kadarı ile yaklaşık 4 ay geçti. Testlerinize göz atacak olursanız eğer hatırlama konusunda fena sayılmadığımı tekrar hatırlayabilirsiniz. Uzun süreli belliğimin ne kadar iyi olduğu hakkında ise size brifing verecek değilim, zira tarafınızdan ukala bir astronot olarak anılmak istemem orospu çocukları. Atmosfer dışındaki serbest salınımım, sesin evrenin derinliklerindeki başı boş seyrinden öte bir hal aldı. Bundan şikayetçi olduğumu sanmayın, sadece aramızdaki monologlar beni geriyor. Yaklaşık 2 aydan bu yana sizinle yapmam gereken konuşmaları iç sesimle gerçekleştiriyor olmam sinirlerimi bozdu. Dünya dışındaki gezengelere ait canlı popülasyonunu incelemem misyonum şu anda işemek zorunda olduğum şişeden taşan sidiğimin kosmüme bulaşmasını engellemeye çalışmak kadar kutsal bir hale evrildi o kadar. Endişelenmeyin, hala şişenin deliğini bulabilecek kadar oksijene sahibim. Tabi tüm sahip olduğum şey bu değil elbette. Her ne kadar tam olarak sahip olamasam dahi panik atağımı dizginleyecek ve iyi hissetemi sağlayacak olan birkaç karton sigara, şarap ve çikolata şu anda yaşamımı daha anlamlı kılıyor. Atmosferden çıktığım anda karşılaştığım kara deliğin, çizmiş olduğunuz rota ile bağlantısı olmadığını düşünmek beni andaval ekibinizin ahmak zihinlerini hunharca sikmem isteğini göz ardı etmemi sağlıyor. Houston, aradığınız ve bulmamı istediğiniz canlı formlarına rastlamadım ve rotamı misyonumun dışında bir yöne çevirdim. Gözlerimi ve zihnimi kıvılcımlara boyayan öz’ün kaynağını görüyorum. Benden umudu kesmiş olabilme ihtimaliniz zerre sikimde değil zira gözümü alamadığım bir gerçeğe doğru son sürat ilerliyorum . Bu, şu an ve daha evvel’e dair benim ve evrenin görebildiği en nadir şey olmalı. Houston, aramızdaki bağın kopmuş olma ve sizi göremeyecek ihtimali önemli değil, sahip olmak istediğiniz gerçeğe dahil olmama ramak kaldı fakat üzgünüm, buna sahip ve dahil olabilecek yegane kişi olarak atmosferinizden ayrılıyorum.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder